نشست مهمانان بین‌المللی جشنواره بعدازظهر روز پنجشنبه 22 تیرماه در محل سینما فرهنگ برگزار شد.
در ابتدای این نشست «بیجو کومار» تهیه‌کننده و کارگردان از کشور هند گفت: من خیلی با سینمای ایران، فیلم‌های ایران و فضای داستان‌های ایران آشنا هستم. از زمان دانشجویی فیلم‌های ایرانی را دنبال می‌کردم و با فیلمسازانی مثل مجید مجیدی، عباس کیارستمی و دیگر فیلمسازان ایرانی آشنا هستم و همیشه محتوای فیلم‌های ایرانی برایم الهام‌بخش بود تا این مسیر را آغاز کنم. ضمن اینکه تاکنون سه بار به تهران آمده‌ام؛ یک بار عضو هیأت داوران جشنواره فجر بودم و یک بار با فیلم خودم در فجر شرکت کردم و می‌دانم صنعت سینما در ایران چگونه است و با محتوای فیلم‌های ایرانی آشنا هستم.
وی افزود: من از هند می‌آیم؛ جایی که یکی از مهدهای فیلمسازی است و سالانه در آن 3000 فیلم ساخته می‌شود. نه تنها در هند بلکه در جاهای دیگر فیلم‌ها خیلی محتوای والایی ندارند، حتی ممکن است فیلم‌ها ضد زن باشند و به نظرم این جشنواره برای این روزهای ما لازم است.
هنوز در هند به اندازه ایران فیلمساز زن نداریم
کومار مطرح کرد: وقتی داشتیم لیستی از فیلمسازان زن ایرانی جمع می‌کردیم آنچه برای ما جالب بود این بود که چیزی بالای پنجاه فیلمساز زن مطرح ایرانی در این فهرست جا داشتند چیزی که هنوز در هند چندان وجود ندارد.
وی گفت: می‌توانم بگویم ما آرتیست زن در اکثر کشورها داریم اما نقش این‌گونه جشنواره‌ها این است که بستری برای تبادل دیدگاه‌های زنانه ایجاد می‌کنند که خودش می‌تواند به محتوای فیلم‌های این‌چنینی کمک کند و زنان از نقاط مختلف دنیا می‌توانند با هم تبادل نظر کنند و محتواهای خود را به اشتراک بگذارند.
این کارگردان اظهار کرد: در اولین فیلمم روی یک شخصیت خانم خبرنگار قدرتمند مانور دادم و فیلم دوم هم خانوادگی است و به نظرم فیلم‌های من باید خانوادگی دیده شود. به نظرم یک فیلم بدون اینکه اعضای یک خانواده بتوانند با هم یک فیلم را ببینند، ارزشی ندارد.
اولین جشنواره با شعار «خانواده»
در ادامه «ها وان فون» تهیه‌کننده و کارگردان که با فیلم «پدرم و مادرم» در جشنواره فیلم حوا حضور دارد، بیان کرد: پدرم در چین کارگردان است و 20 سال است مشغول همین کار است. فیلمی که با خود به این جشنواره آورده‌ام درباره رابطه زنان در خانواده و اجتماع و واکاوی نقش آنها در این دو اجتماع است. مفتخرم که در این جشنواره هستم و شانس این را دارم که فیلمم در اینجا دیده شود. من با این مفهوم آشنا هستم چون در این 20 سال همیشه فیلم‌هایم محتوایی مرتبط با زنان و خانواده داشته ضمن اینکه همسرم فیلم‌نامه‌نویس است و به من کمک کرده است.
وی مطرح کرد: در این 20 سال در جشنواره‌های مختلف شرکت کرده‌ام اما برای اولین بار است که در جشنواره‌ای با این شعار که «پای خانواده می‌ایستیم» حضور پیدا کرده‌ام. موقعی که مشغول ساخت همین فیلم بودم تجارب آموختنی خوبی از نقش زن در خانواده برایم داشت که به نظرم خیلی مهم است.
این کارگردان توضیح داد: این روزها متأسفانه معمولاً نقش زن‌ها به صورت غیرمنصفانه انعکاس داده می‌شود و ما به عنوان فیلمساز باید آن را به‌درستی ارائه بدهیم. فیلم من درباره پدر و مادری است که دور از شهر زندگی می‌کنند اما برای نگهداری نوه خود به شهر می‌آیند تا تعادل از دست رفته خانواده را مجدداً احیا کنند. سعی من این بود که بتوانم روابط بین یک خانواده چینی را به کسانی که آشنایی با چین ندارند، نشان بدهم.
وی مطرح کرد: آن سکانسی که دیگر اعضای خانواده نسبت به مادر خانواده سوءبرداشت می‌کنند و او مجبور می‌شود برود پشت درخت گریه کند، بدون آنکه خانواده بفهمد؛ بعد برمی‌گردد خانه تا نقش مادری را ایفا کند برای من بهترین سکانس بود.
جشنواره‌ای که می‌تواند شبکه‌سازی کند
سپس «لو شی فون» مستندساز چینی که با مستند «لی» در جشنواره حوا حضور دارد هم گفت: من مستندساز هستم. معتقدم در هر کشوری خانم‌ها مهمترین بخش آن جامعه هستند. مستند من درباره یک شخصیت خانم قدرتمند است که از شریک زندگی خود جدا می‌شود اما سعی می‌کند از بچه‌های خود نگهداری کند. آنچه من دوست دارم این است که در فیلمم به مخاطبان هیچ ایده‌ای القا نکنم و آن را با هر نظری که دارند نگاه کنند و نظرات خود را به من منتقل کنند.
وی اظهار کرد: برای من آن سکانسی از مستندم که آن خانم قوی به تنهایی وارد اتاق عمل می‌شود بهترین سکانس است. من در واقعیت زندگی معتقدم خانم‌ها شخصیت‌های قوی هستند و می‌توانند در فیلم‌ها برای ما الهام‌بخش باشند.
